پسرگلم سلام امروز که این پست رامیگذارم یادخاطره ای ازنوزادی توافتادم بعداز
به دنیا آمدن دکتر دربیمارستان شهریار اعلام کرد که تو یک ناراحتی داری واگر
رفع نشودبایدعمل جراحی بکنیم ولی
باید6ماه بگذرد چون توخیلی کوچک بودی ماهرروز ناراحت ودلشوره
که چه خواهدشدبعداز6ماه که تورابردیم دکتر ،گفت که مشکل حل شده است
وماخوشحال وخندان به خانه آمدیمالبته دوسال که گذشت
مابازبااین مسئله روبرو شدیم وتورابه بیمارستان پیامبران پیش دکترجراح بردیم آقای
دکترعامریون باخوشرویی ماراپذیرفت وعمل جراحی راانجام و2ساعت که
من ومامانت دم دربودیم انگار2سال طول کشید جالبتراینکه دراین 2ساعت
10بارمن ازمامان پرسیدم که مهدی رابیرون نیاوردند12بارهمین سئوال را مامانت
ازمن پرسید آنروزیادم هست که برفی بودمن زنجیرچرخ به
ماشین بستم وراه افتادیم چون باعجله بسته بودیم درراه زنجیر چرخ هم پاره شد
ومن با زحمت زیاد،چون هواخیلی سردبودزنجیر رابازکردم وزنجیر پاره به ماشین هم آسیب زد
و4شنبه عمل جراحی انجام وشب آنجابستری شدی مامان پیشت ماند ومن برگشتم
وچون داداش خانه عمه بودبه آنجابرگشتموشام خوردیم وصبح آمدم وتورا ازبیمارستان
مرخص کردیم وآوردیمخانه تقریباٌ2هفته به عید نوروز 93مانده بود.
باتشکر فراوان ازآقای دکترمحمودعامریون
خورشید خانم دوباره
مهمون خونه ماست
مثل همیشه روشن
مثل همیشه زیباست
با دستای قشنگش
ناز می کنه گلا رو
وقتی گلا می خندن
حس می کنم خدا رو
گلای سرخ باغچه
جون می گیرن دوباره
خورشید موطلایی
حرفای تازه داره
کاشکی همیشه خورشید
قصه برام بخونه
حتی شبای تاریک
تو آسمون بمونه
از راه دوری اومدی
چشمه به چشمه جو به جو
با باله های نازکت
ماهی سرخ کوچولو
دلت می خواست بزرگ بشی
تو دریاهای شنا کنی
پایین بری بالا بیای
موجا رو جابجا کنی
بگو چی شد یه مرتبه
افتادی تو تنگ بلور
نباشه دستی که بخواد
بمونی از ماهی ها دور
غصه نخور نمی ذارم
بمونی تو تنگ خونه
برت می گردونم یه روز
دوباره توی رودخونه
سلام امروز یادم افتاد یه وبلاگ برا داداش
گلم درست کنم با این که دو سال وشش ماه
از تولدش گذشته ولی بازم جای امید واری است
که بتوانم تا موقعی که داداشم بتواند نوشتن وخواندن
را یاد بگیرد برایش یک یادگاری مثل دفتر خاطرات
قدیمی ها داشته باشم به امید آن روز
(هادی)
